Da Mario Pacchioli - Signora Lia e Dottor Benino entran el patio. Per disa sediregia Signora Lia viers il sessel da canna ch’ella enconuscha pli che bein. „Ussa prendei plaz e raquintei“ propona Dottor Benino. Sco ina cascada semetta la dunna da biabein sissont’onns a raschunar: „Dottor Benino, vus saveis buca tgei notg smisereivla che jeu hai passentau! Uss ch’il mal veva schau mei aschi ditg cumbien... Jeu sun ida a letg vid las diesch ier sera. Strusch che jeu sun stada sedurmentada ha il derschalet entschiet. Sco sch’enzatgi, ni enzatgei – jeu sai buca dir tgei ch’igl ei – fuss sebess sur mei en e vess teniu brancau mei, sco sche quella preschientscha vess smardigliau miu pèz, aschia schischevel jeu sco schirada en miu letg, nuncapavla da seriscuder, nundir da grir ni clamar per agid. Jeu sai buca con ditg che quei ha cuzzau, forsa mo in avemaria, forsa pli ditg, jeu sai buca. Cu quella preschientscha ei la finala seretratga ha miu tgau entschiet a marclar sco da vuler siglir a manez e marsialas, e quei tutta notg. Dottore, jeu hai aunc mai spitgau l’alva dil di cun tonta brama, gliez sai jeu da dir...“
Daferton che signora Lia expona siu recit dalla notg vargada, noda Dottor Benino da tuttas sorts cefras e figuras geometricas sin in pupi. Da temps en temps remarca el ina ni l’autra explicaziun dalla dunna cun commentaris sco: „Aha, els ein puspei huslis...“ ni „Quei era da quintar...“ ed autras frasas nuncoherentas. Mo culs onns ei Signora Lia daventada familiara culla moda e maniera da practicar da Dottor Benino e cuntinuescha nunturbeladamein sias illustraziuns. Inagada che siu discuors ei terminaus, intimescha Dottor Benino ella da serrar ils egls. „Jeu springel uss enzacons daguots aua sin vies frunt“, avertescha el sia pazienta. Ella senta ils daguots freids che culan giu per sias tempras e serimnan ellas conchiglias da sias ureglias. „Sentis enzatgei?“ Signora Lia hesitescha in mument e conceda ch’ella senti nuot auter che la frestgezia dall’aua. Lu auda ella co il Dottore noda puspei enzatgei sin siu pupi, ch’el accumpogna quellas notizias dad in suspir dubiteivel, e schegie ch’ella ha serrau ils egls ha Signora Lia l’impressiun dad udir il Dottore a studegiond, ad encurrend ina risposta ni ina sligiaziun.
Grazia fitg a tut ils sponsurs da LATABLA:
Aschia varga in tempsatsch ch’enzuglia els dus en in silenzi profund. Sulet il sgriflem dil rispli dat perdetga che Dottor Benino cuntinuescha sias retschercas. Suenter ina piazza tschenta el siu rispli sin sia meisa e marmugna: „Schia, uss crei jeu ch’jeu hagi snuau il viriveri!“ El springia danovamein enzacons daguots aua sil frunt dalla Signora Lia. E puspei sefuorma in pign ualet che cuora aschiprest giu cunter sias ureglias. Beinprest sederasa in empreneivel cauld sin siu frunt, sin sias tempras, ed enzuglia la finala siu entir tgau. Il fladar dalla dunna vegn cuninagada pli tranquils ed ils tratgs da sia vesta sesluccan ad egls vesents. Sin sias levzas nescha in timid surrir. „Dottor Benino, uss vegn ei bien. La dolur svanescha. Dottor Benino, la dolur svanescha! Miu tgau, miu entir tgierp sfurmicla... Grazie mille Dottore, engraziel!“ Ella resta aunc in mument sternida sin il sessel da canna e sedurmenta in cuort entardi.
Cu ella arva ils egls tscharna ella il Dottor Benino en in catun dil patio. Ella observa co el bogna sias fluras ed auda co el marmugna pascheivlamein da tuttas sorts cumpliments. „Epi, co sesentis?“ fa el tuttenina, senza volver l’egliada. „Dottore, jeu sesentel sco nievnaschida“ rispunda Signora Lia. Dottor Benino tschenta sia sprezza sin ina meisetta da lenn. En si’egliada sbrenzla da spira satisfacziun, mo da sia bucca sortescha mo in mudest „Oh sche ton meglier!“ „Enschei, Dottore, quella ga ha ei tuccau mei dil gianter, buca ver?“ El surri, e sco sch’el vess gest fatg ina partida da schah culla Signora Lia rispunda el: „Giegie, ei handregian schon dapi in per dis! Jeu sun nuota ton surstaus da Vossa viseta matutina. Aber schi spert semettin nus lu nuota sut, neve?“
Signora Lia sa pli u meins tgi che Dottor Benino manegia cu el tschontscha dad „Els“, e tuttina resalva ella ina certa nunsavida e dapi biars onns ina fascinaziun per las retschercas e las explicaziuns dil Dottor Benino. Perquei pren ella era oz buca cumbien siu commentari e raghezza il discuors: „Dottore, fagei aschi bien e raquintei a mi da vossas novas retschercas...“ (la cuntinuaziun suonda)
Text e fotografia: Mario Pacchioli
Follow us:
-
5 giadas quatter paraids Da Silvana Derungs (DRG) – La lingua rumantscha è ritga. Quai savain nus. Nossa lingua è noss da chasa, uschia…
15 da december 20211665 giadas -
5 giadas sco chaun e giat Da Silvana Derungs (DRG) – La lingua rumantscha è ritga. Quai savain nus. E ch’i dat nundumbraivlas locuziuns e proverbis cun…
04 da november 20211763 giadas -
5 bels nums dad umens Da Silvana Derungs (DRG) – La lingua rumantscha è ritga. Quai savain nus. E che nums rumantschs èn bels, quai…
18 d'avust 20212115 giadas -
5 giadas sport tranter las lingias Da Silvana Derungs (DRG) – La lingua rumantscha è ritga. E ritga cun opziuns per sa mover è era la…
21 da fanadur 20212164 giadas