Dad Annatina Nay - Quo vadis, temps?
Il temps cuora e varga – adina bia memia spert. Jeu emprovel mintgaton da frenar el. Quei funcziunescha naturalmein insumma buca aschia, sco quei ch’jeu giavischass. Igl ei buca sco el film, smaccar sin „pausa“ e tener eri la historia ni sco el cudisch – serrar el alla fin dil capetel. Prender e metter tut quei ch’jeu less conservar en ina schelentera – per puspei prender neunavon il mument adattau ei era nunpusseivel. Il temps ei in dils sulets parameters ch’ei propi fairs sin quei mund.
Nus vegnin tuts pli vegls, per secunda per minuta, per ura, per di, per onn. Tut ils carstgauns han a disposiziun exact tuttina bia temps per di. Co nus partin en nossas 24 uras che stattan a disposiziun a nus ei surschau a nus sezs. Mo tuttina hai jeu il sentiment che miu temps varghi bia memia spert. Pli veglia ch’jeu vegnel e pli cuorts ch’il temps denter dus natalezis para a mi. Quei ei bein absurd, ni?
Tener eri il temps ei in’illusiun.
Mo jeu emprovel tuttina mintgaton ei ed entscheivel a reflectar. Sur da quei e da tschei. Sur dalla veta, siu senn ed insumma. Adina las medemas damondas che enqueran rispostas e sligiaziuns. Aschia ch’jeu arrivel meinsvart tier il medem punct, il mument nua ch’jeu realiseschel ch’jeu roteschel adina ed adina puspei entuorn las medemas tematicas. „Tgi sun jeu? Tgei vi jeu far? Nua vi jeu ir e star?“Jeu reflecteschel ad in reflectar, mintgaton aschi ditg entochen che miu tgau daventa caulds e miu tschurvi entscheiva quasi a fimar – naturalmein mo el senn figurativ. Jeu sun bein in tipic product dalla generaziun Y. Jeu sai far tgei ch’jeu vi – sai definar mei e miu esser. Jeu stoi far nuot ed astgel tut. Il mund ei pinaus ed aviarts per mei – jeu stoi mo sedecider. Mo quei ei in dils pli gronds problems!
Grazia fitg a tut ils sponsurs da LATABLA:
E tuttina ei il temps mintgaton in lader.
Jeu piardel temps cun caussas ch’ein buca necessarias e relevantas. Jeu lasch vargar il temps, semplamein aschia. Nus essan mintgaton pigliai el trott dil mintgadi ed emblidein igl essenzial. Mo tgei ei propi quei ch’ei essenzial? Jeu peisel giu – tgei ei impurtont e relevant per mei e per miu mund? Da tgei ballast emoziunal e materialistic sai jeu bein sedistaccar? Fuss ei forsa buca beingleiti temps da rumper ora dil trott dil mintgadi, da per exempel prender sac e pac – rumper giu las tendas e viagiar el lontan? Emigrar, forsa per in mument ni forsa per adina? Ni da finalmein far guotas cun tgau – sedecider, haver affons, baghegiar casa, plantar ina plonta e vegnir sesents.
Jeu enquerel rispostas duront che miu temps va e varga. Mias ragischs tegnan ferm mei. Ellas dattan a mi ina basa e suggereschan segirtad. Mias alas savessan purtar naven mei lunsch naven da cheu. Ellas deliberassen mei ord il trott dil mintgadi – per rumper ora da cunvenziuns e tradiziuns – silmeins per in cuort mument? Il dilemma serepeta meinsvart da temps en temps – jeu sai! Jeu drovel ragischs ed alas e temps! Senza ragischs hai jeu negin dacasa, senza alas neginas visius e senza temps negina reflexiun. Quei schabegia tut duront in temps che semida spert e che mida era nus – e nus che semidein trasora en el. Quei ei bein mo l’entschatta d’in grond misteri!
Text: A. Nay, Turitg
Fotografia: www.pexels.com
Suonda LATABLA!